सेती को दोभान

  Day dreams are always like sweet no twist and no turning 

​ I was running late to my early morning physiology class- left my room without having morning meals well. While reaching at the gate of the hospital, Prakash ​ was  returning from inside with a down head and sad face.  "Dr. Rakesh killed himself last night, he said". I was shocked and could not come out a word from my mouth. I felt like 200 electric Voltage current in my head, it was like blackout.  He just taught a surgery class about to perform minor surgery with local anesthesia yesterday 1pm. Next day he was gone forever from us. We  ​notified​ that our class was dismissed for that day. Entire day and night became restless and a lot of things kept coming to mind. why? He was an anesthesiologist with brilliant teaching skills and good looks, charming and attractive personality. He was married for two years and living in the hospital quarter.  Everything gone at a young age, without second thought, just with one injection that he injected that night in the operation theat

  "कम्पनी तोलाको छ कि माया भनेर बोलको" October २३ , २०२०  सस्कातूं 

 बेलुका को ५ बजे तिर हुँदो हो । आज पनि जंगेबिरे हली,  पाण्डे बाहुन को चिया पसल मा टुप्लिक देखा पर्यो, अनुहार र हिडाई को हावभाव आज अरुदिन को भन्दा भिनै थियो । सदै जसो बिर बहादुर, श्यामु काका, डाँडा घरे कान्छो, अदालतका मुख्या र पुराना प्रधान पन्च बालाई मात्र जदौ गर्दै, साउजी एक गिलास चिया पाउन भन्दै, चिया पसलको ठुलो ढुंगाको बान्नाको मा बस्यो। "आज पनि माको पोइको बड्ले दु:ख   दिएर गड़ो जोति सिद्धिएन" लामो सुस्केरा हाल्दै यक्लै बोल्यो। 

जून आउँदा पनि तिमीलाई सम्झन्छु  हरेक रातहरुमा तिमीलाई सम्झन्छु | यो महिनामा दुइपटक पुर्णिमा छ रे  तिमि आउनु म आउंछु संगै बस्नु पर्छ भरे | प्रेमका अम्मर गित गाउनु पर्छ  शित लहर हुन्जेल सम्म रमाउनु पर्छ |  शितल पवन को इस्पन्दनमा छोएर  हाम्रो प्रेमको निशानी बनाउनु पर्छ  प्रेम जीवन हो प्रेम धर्म हो भनेर  हाम्रो समाजलाई मनाउनु पर्छ | प्रेम खुशी हो प्रेम धन हो मनको शान्ति हो  जीवन को उत्सर्ग हो भनेर  ढुंगा ढुंगा मा खोपाउनु पर्छ  सन्ततति हरुलाई प्रेम को संदेश पठाउनु छ || -  देउल्याल थापो  -----october 2020  सस्कतॊन 

  जुन आउँदा पनि तिमीलाई सम्झन्छु  दु:ख आउँदा नि तिमीलाई सम्झन्छु  यो महिना मा दुइपटक पुर्णिमा छ रे  तेही भएर तिमीलाई  सम्झन्छु /// --  देउल्याल थापो --

  गृहपृष्ठ किताब पोस्ट गैरआख्यान मदन पुरस्कार विजेता बानियाँकाे नवप्रकाशित कृतिबाटः “गायत्री मन्त्र” आजका मितिसम्म हाम्रो घरगाउँतिर क्षत्रीहरूलाई दिइने मन्त्रसँग गायत्रीको गोरु बेचेको सम्बन्ध रहँदैन । अरूको कुरा मैले जान्दिनँ, कमसेकम मेरा तीन चार पुस्ताले गायत्रीको नाममा गलत र अशुद्ध मन्त्रको जप गर्दै आएको थियो । चन्द्रप्रकाश बानियाँ   आश्विन १४, २०७७ ०६:००  मा प्रकाशित   169 169 “थर कुन होला ?” “बानियाँ ।” “बानियाँ थर कुन जातमा पर्छ ?!” सान्दर्भिक पोस्ट गुमनामलाई मदन पुरस्कार ! राजकुमार बानियाँ    आश्विन ७, २०७७ १५:४४ बानियाँको ‘महारानी’लाई यस वर्षको मदन पुरस्कार साहित्यपोस्ट    आश्विन ४, २०७७ १६:३८ बानियाँको भौज्याहा चाँडै बजारमा साहित्यपोस्ट    आश्विन ३, २०७७ १२:५० कसले हात पार्ला त मदन पुरस्कार ?  एलबी क्षेत्री    श्रावण २५, २०७७ ११:३६ “खोई, हामीले आफूलाई क्षत्री मान्छौं क्या रे ।” “जनै लगाउनु हुन्छ ?” “जनै त हालेकै हो, अहिले भने मेरो घाँटीमा छैन ।” संवाद पोखराको हो । संयोवश मेरा नयाँ घरपति खाँट्टी पुरेत परेछन् । पहिलो भेटमै उनीसँग भएको संवादको अंश हो यो । पहाडी बानियाँ ‘क्षत्रीवंश

यात्रा  गुलाबी रंग संग  सल्लाको सुसेली  खोलाको  बयाली  जिन्दगी को सपना  समयको बहाब संगै  हुइकि रहेछ जिन्दगी  किताब गाता संग  परीछ्या को प्रश्न संगै  आमा बा को आशा संगै  साइकल को पुन्चर टाल्दै  गुडी रहेछ जिन्दगी // समय को जोड घट गर्दै  यत्र तत्र पछारिन्छ|     -- देउल्याल थापो --

मेरो आकाश  मेरो आकाश मेरो जुन  मेरो जीन्दगी मेरै भ्रम  बाँचेर जीन्दगी बाँची रहेको छू  उनकै लागी भनेर साँची रहेको छु// पानी पानी मा देख्छु  उनलाई नै देख्छु म सबै  कहानी --  देउल्याल थापो -- ओच्तोबेर ५, २०२० 

 hijo